نیاز به یک کلمه دارم

نیاز به یک کلمه دارم

کلمه ای که مرا از روی زمین بردارد.

من مثلِ ساعتی مریضم

و به دقت درد می کشم

سکوت تانکی ست که بر زمین فکرهایم می چرخدو

علامت می گذارد

از روی همین علامت ها دکتر

نقشه ی جغرافیایی روحم را روی میز می کشد

و با تاثر دست بر علامت ها می گذارد:

ــ چه چاله های عمیقی!

خندیدن در خانه ای که می سوخت ـ شهرام شیدایی     

.                                                                                                                                       

پ.ن: فکر کنم امروز تونستم این شعرو اونطور که دلم می پسنده درک کنم.